☯️ Nietsigs
Alles kunnen weggeven
omdat Niets
je meer dan voldoende geeft.
En de man.
Hij lachte alles leuk.
Hij sprak de taal
van de stilte.
Hij zweefde,
met beide benen stevig
geaard op de grond,
door het heelal
met wereld en al.
Zodanig rusten
dat elk iets
vernietst.
Zo ademen
dat elke ademhaling
een hoogtepunt lijkt,
elke aanraking erotiek.
Zij zeiden hem:
"Kom toch eens uit je hoofd!"
En hij zei:
"Mijn hoofd is zo groot,
dat ik de grenzen niet kan vinden.
Dat jij niet goed in je lijf zit,
komt doordat je hoofd
nog niet groot genoeg is.
Laat je bol maar zakken,
dwars door je buik,
dwars door de aardbol,
zó ver
dat er geen einde
aan komt."
Hij lachte
want toen hij zijn ogen sloot,
bleek er geen duisternis
te bekennen.
Hoe makkelijk
om de mist in te gaan
af te dwalen
van Niets.
🔝
© Robberto Bos