😋 Gedachtenplaag
De ellende...
Dat je in deze moderne tijd altijd gedachten hebt. Nooit eens stilte in je bol. Ga je eens rustig zitten of liggen, denk je: lekker even niet denken, komt er meteen wéér een gedachte langs. Niet eentje, maar een hele stroom.
Wat en waar je ook rondspookt, die gedachten weten je altijd te vinden.
Vroeger in het verre verleden vond mensen - ver weg in India - het handig om op het hoofd te gaan staan. "Yogi’s", zo heetten die snuiters. Tegenwoordig vind sommige kringen het handiger om ondersteboven te hangen. Dat deed ik dus. Stang gekocht die tussen de deuropening kan, haken aan mijn enkels, en hangen maar.
Geen gezicht, ziet er niet uit. Alles hangt de verkeerde kant op, je oren gaan suizen, en je snuit kleurt rood. Dat komt door het bloed dat via je darmen van je voeten naar je hersens stroomt. Of zo.
Je zou verwachten dat, als je hersens boordevol bloed zitten, er geen plaats voor gedachten meer over blijft. Je zou bovendien verwachten dat, als je zo ondersteboven hangt, die gedachten dan ter hoogte van je voeten weg fladderen. Omdat daar normaliter je hoofd zit.
Maar dat doen ze dus niet. Ze komen gewoon weer op in je kop. En als je dan weer omkeert, dus weer rechtop gaat staan, valt het bloed in één plens naar je benen. Dat maakt je duizelig. En dan pompt iets je meteen wéér vol gedachten.
Vroeger...
In het verleden hadden de mensen geen gedachten. Toen bestond er geen televisie, geen weerbericht, en geen internet. Dus hoefden ze nergens over na te denken. Denk jij dat ze in de middeleeuwen gingen zitten piekeren over hun computerproblemen? Nadenken over welke Lego-doos ze wilden? Of over wat voor smartphone of e-bike te kopen? Over hoe op vakantie te gaan: met auto, trein of vliegtuig? Of wie er het Songfestival zou winnen?
Mooi niet! Want die lui waren niet gek.
Toen hadden de mensen geen gedachten. Toen ervoer men het leven als een feest. Een spel. In de middeleeuwen speelden ze allemaal riddertje, robin hoedje, ivanhootje, indiaantje, vikinkje, kruisvaardertje, tovenaartje, heksje, zeerovertje, soldaatje, kanibaaltje, prinsje en prinsesje, koning en koningin.
Toen vond iedereen het leven nog leuk. Je zou willen dat je toen leefde. Met heerlijke rust in je hoofd. Maar nu? Nee. Eindeloos volgt de ene gedachte op de andere. En Joost mag weten waar die vandaan komen.
🔝
© Robberto Bos